Jovana Popović – 31 letnia zawodniczka Enei AZS Politechniki Poznań. Barwy poznańskiego AZS reprezentuje już od dwóch sezonów. Każdy kto poznał Jovanę wie, że zaraża ona wszystkich swoją pozytywną energią! Chcecie dowiedzieć się dlaczego zdecydowała się zostać drugi sezon w Poznaniu? Albo w jakim wieku zaczęła swoja przygodę z koszykówką? Zapraszamy do przeczytania rozmowy z Jovanką!
Może zacznijmy od pytania dotyczącego poprzedniego sezonu 🙂 Jak wspominasz poprzedni sezon?
JP: Mój ostatni sezon w Poznaniu był jednym z najlepszych w moim życiu. Było zdecydowanie bardzo dużo śmiechu i cudownych momentów.
A co wpłynęło na to, że zdecydowałaś się zostać w Poznaniu na kolejny sezon?
JP: To, że są tutaj dobrzy ludzie, cudowne miasto, dobre przygotowanie do treningów, a także możliwość czerpania przyjemności z gry w koszykówkę.
Może nie każdy wie, ale bardzo dobrze rozmawiasz po Polsku – Czy rozumiesz już wszystko w naszym języku? A w szatni porozumiewasz się z dziewczynami po polsku czy angielsku?
JP: Tak! Rozumiem prawie wszystko, mogę nawet iść do kina i oglądać filmy po polsku! 🙂
A w szatni porozumiewasz się z dziewczynami po polsku czy angielsku?
JP: I z dziewczynami i z trenerem porozumiewam się po polsku, już nikt nie chce ze mną rozmawiać po angielsku 😅
(potwierdzamy, to prawda!)
Jak gra się mecz bez kibiców? Tak jak to miało miejsce w zeszłym sezonie.
JP: To było bardzo przykre oglądać puste trybuny w zeszłym sezonie…
Skąd czerpiesz tyle pozytywnej energii? (pytanie od kibica)
JP: Nie wiem, myślę, że to po prostu moja mentalność. 😅
Podoba Ci się w Poznaniu? Czy jest ktoś, kto namówił Cię do gry w AZSie? (pytanie od kibica)
JP: Taaak, bardzo lubię Poznań. Przyjechałam tutaj głównie ze względu na moją przyjaciółkę Julię (przyp. Julię Adamowicz), ona była jednym z głównych powodów, dlaczego chciałam przyjechać do Poznania.
Co uważasz o Polskiej Lidze Koszykówki Kobiet? (pytanie od kibica)
JP: Myślę, że Polska liga jest jedną z najlepszych lig w Europie.
W jakim wieku zaczęłaś swoją przygodę z koszykówką i ile razy w tygodniu trenowałaś? (pytanie od kibica)
JP: Ja zaczęłam grać w koszykówkę jak miałam 12 lat i od tego czasu nie wyobrażałam sobie jednego dnia bez treningu
Jak godziłaś to z nauką w szkole? (pytanie od kibica)
JP: Szkoła jest bardzo ważna, połączenie koszykówki i nauki było bardzo trudne, ale moja miłość do koszykówki dawała mi energie do nauki i do tego, żeby skończyć szkołę.
Czy można podejść po meczu zrobić sobie z Tobą zdjęcie? (pytanie od kibica)
JP:Oczywiście!! Za każdym razem! 🙂
Twoje najlepsze wspomnienie związane z koszykówką to…..
JP: Spotkanie ludzi, którzy zostaną w moim życiu już na zawsze 🙂